W 2004 składałam Year Booka po Letniej Szkole na Harvardzie. Podszedł do mnie Amerykanin, taki z cyklu “urodziłem się na farmie w środku niczego”, zresztą New Born Christian, przed każdym posiłkiem padający w kantynie krzyżem na ziemię, i z ogromną troską i powagą spytał (przypominam, siedzącą przy obróbce rocznika do druku):
– A wy w tej Polsce macie już komputery?
Odpowiedziałam z równą powagą:
– Nie, tylko krowy i bite drogi.
Popatrzył na mnie trochę dziwnie, jakby mu się coś nie zgadzało, ale nie wiedział co.
Jeśli my dla nich jesteśmy krajem trzeciego świata, to dlaczego dziwi nas, że np. Ukraina nie istnieje jako państwo, lecz bliżej nieokreślona republika Rosji?
(Przypominam, że ten facet to jednak był student Harvardu).
To w nawiązaniu do notki Edwina Zasady oraz dyskusji z Dialogi Wiewiórek.
