Moment. Smacznie, ale ratunku, dlaczego tak tłusto?

Na co dzień bardzo dbam o odpowiedni relaks, higienę swojego umysłu i stan ducha – tak często jak tylko mogę, wzbudzam w sobie radość życia, które staram się dobrze i świadomie przeżyć. Elementem tej codziennej higieny jest naturalnie to, co jem. Staram się jadać lekko, czysto, różnorodnie, zdrowo i w poszanowaniu dla swojej planety, bo to mi po prostu służy.

Lubię czuć się dobrze.

Mam sporo poukładanych spraw w życiu, dlatego ciężkie, przykre, przygnębiające jedzenie nie jest mi potrzebne do tłumienia prawdziwych emocji. Czasem tylko się czegoś w życiu boję i wtedy toksyczny głód ciągnie mnie w stronę jedzenia, które mi na pewno zaszkodzi. Czasem poluzowuję wewnętrzną samoświadomość i pozwalam sobie popłynąć na szybkiej przyjemności, za dużo i za często imprezując.

Umówmy się, dla kogoś, kto nie pił przez osiem lat i kto normalnie jada trawę, szaleństwem jest wypicie lampki wina lub zjedzenia mięsa, albo ciastka trzy dni z rzędu, albo trzy razy w tygodniu – organizm naprawdę odmawia posłuszeństwa.

I wtedy szkodzę sobie świadomie. Ale wiecie co? Zwykle udaje mi się utrzymać pozytywny stosunek do świata i ludzi. Do momentu, w którym pełna nadziei na równie dobre jutro, wkroczę do jakiejś knajpy…

Krem ze szparagów z camembertem

Naprawdę uwielbiam jeść na mieście. Lubię to prawie tak samo, jak lubię sama gotować. Uwielbiam załatwiając sprawy na mieście, wymyślać co zjem i gdzie. Tylko… Tylko potem okazuje się, że bez poświęcenia zdrowia i lekkości, nie mam gdzie.

Wczoraj wstąpiłam w cudownym, wiosennym humorze na lunch do Momentu. Przeszłam z Zabłocia od Coffee Cargo aż na Estery, bo chciało mi się zjeść coś fajnego i pomyślałam o nich. To taka naprawdę zacna knajpka na Kazimierzu. Ceny normalne, produkty prawdziwe, dość ciekawe menu, ładne, duże i sycące porcje, smaczne, urozmaicone lunche, wnętrze “na bogato”, ale ciepłe. Naprawdę lubię tam zaglądać, bo mi się miło kojarzy, ale co zaglądnę, to dostaję depresji.

Czemu do cholery jest tak tłusto?

W knajpach zawsze proszę o sosy i dressingi osobno, nie zawsze jednak pamiętam o powiedzeniu, żeby sałata nie była polana oliwą. W Momencie zdarzyło mi się to trzy raz z rzędu – oni tam dają naprawdę fajne wrapy, ciekawe i dość smaczne jedzenie wege, dobre zupy, przyzwoite ryby, fajne sałaty nie tylko z kurczakiem i do wielu dań dołączają sałatki, ale te sałaty… No właśnie…

Przechylam talerz i jak nic zlewam na bok 50 ml oliwy. To już nie równowartość kaloryczna jednego burgera, ale co najmniej dwóch. Cieszę się, że kucharz mi nie skąpi, ale mój układ krwionośny woła “Ratunku, chcę żyć!”.

Sałata z bakłażanem i fetą, sos śmietanowy.

Wczoraj wzięłam zestaw lunchowy, czyli minestrone z pesto i sałatę z konfiturą cebulową i cukinią oraz grillowaną wołowiną i fetą – opcja wege zawierała makaron, czyli dla mnie bardzo niefajny gluten, którym nie chciałam się krzywdzić.

Tym razem pamiętałam o oliwie – poprosiłam, żeby dali mi dressing osobno oraz, żeby NIE lali sałaty oliwą. Fetę zdjęłam, bo nie przepadam, wołowiny spróbowałam 1/3 – ta naprawdę była grillowana i nawet nietłusta, ale wątroba i tak mi pękła.

Od konfitury cebulowej, utopionej w oleju i cieniutkich, dwumilimetrowych plastrach młodziutkiej cukinii w oleju chyba ugotowanej i przebierzmowanej. No bo już nie wiem jak nazwać taką ilość tłuszczu w tak delikatnym, smacznym i młodym warzywie?

Dressing pomidorowy tak samo tłusty, albo tłustszy. Pesto w minestrone to w zasadzie sama oliwa, ledwo muśnięta pietruszką. Pół porcji i miałam z głowy – ciężko, sennie, wszystko boli, wewnątrz ramion charakterystyczny dla mikro stanów zapalnych piekący ból. Wiem, wiem, miałam się nie załamywać mimo wszystko, ale postanowiłam, że napiszę i zapytam.

Dlaczego w prawie każdej knajpie i do każdego dania leje się tyle niedobrego oleju? Bo chyba nikt nie będzie udawał, że te gastronomiczne oliwy, to oliwy z pierwszej półki, których kropla robi smakową różnicę?

Wrap warzywny, dressing, sałata. Czy sam z siebie nie wygląda pięknie, czy musi pływać w taniej oliwie?

Dlaczego? Dlaczego to sobie ludzie robicie? To częściowo prawda, że tłuszcz wydobywa i wzmacnia smaki potraw, ale przecież wystarczy go odrobina. Troszkę, w dodatku tego podgrzanego, czyli w sumie niezdrowego trans. Lanie zaś 5 łyżek oliwy – umówmy się średniej jakości – na porcję zieleniny naprawdę mija się z celem. Nic nie wydobywa się spod takiego tłuszczu, poza samym tłuszczem, żadnego smaku.

Taki tłuszcz tylko oszukuje zmysły, które już nie muszą pracować, rozróżniać, doszukiwać się, degustować, smakować każdego składnika i każdego zestawienia osobno – mózg dostaje sygnał, że się małym wysiłkiem właśnie najadł po uszy – może iść spać. Tylko wobec tego po co jeść? Dla zawału, cukrzycy, zwyrodnienia stawów czy nowotworu?

Nikt tu jeszcze nie słyszał o fit i fat free?

To zresztą nie jest przypadłość tylko Momentu – tak jest praktycznie w każdej krakowskiej knajpie i aż pech chciał, że to oni skłonili mnie do napisania tego wpisu, bo na fonie innych knajp akurat są nieźli. Jedyny zresztą powód, dla którego tam chodzę.

Jeśli zjem na mieście, odchoruję to na pewno, a przecież, jeśli chcę chorować, to już wolę pójść na naprawdę pyszne i o dziwo mniej tłuste ciastko do Tortów Artystycznych, albo wypić za dużo wina z włoskimi specjałami na jakiejś degustacji – tam zachoruję z najwyższą przyjemnością…